Eitt til tvö himbrimapör verpa į vatnsbakkanum, bęši aš austanveršu og vestanveršu viš vatniš, į hverju vori. Sķšan halda žau til į vatninu fram ķ oktober. Himbriminn er einn žeirra žriggja fuglategunda sem erlendir fuglaskošarar sękjast eftir aš sjį hér į landi en hann įsamt straumönd og hśsönd verpa hvergi annars stašar i Evrópu. Žvķ er Ślfljótsvatn og Sogiš nęrtękasti stašurinn sé haldiš frį höfušborgarsvęšinu. Himbriminn er viškvęmur og jafnvel "tilfinningasamur" og žarf hann aš hafa friš mešan į varpi stendur ella er hętta į aš žaš fari forgöršum. Hann er hvort tveggja ķ senn forvitinn og var um sig. Er leikur margra manna, er žeir eru aš veišum į eša viš vatniš, aš kallast į viš hann, sem styngur sér žį og kafar ķ įtt til žess sem kallar, vęntanlega til aš kanna hvers kyns er og hvort öllu sé óhętt.
Engin fuglahljóš eru jafn įtakanleg og grįtur himbrimans missi hann maka sinn. Žį mį heyra grįtinn žaš sem eftir lifir sumars eša žar til aš honum hefur tekist aš eignast nżjan lķfsförunaut.
Himbriminn er į vįlista Nįttśrufręšistofnunar./GG.
Ljósmyndari: Jakob Siguršsson | Stašur: Į Žingvallavatni | Tekin: 18.7.2004 | Bętt ķ albśm: 12.5.2006
Athugasemdir
Engar athugasemdir hafa enn veriš skrįšar um žessa fęrslu.